Studiował w klasie Simona Hunta, Averil Williams i Kate Lukas w Guildhall School of Music w Londynie. Jednocześnie ukończył z wyróżnieniem studia matematyczne w Imperial College w Londynie. Obecnie jest profesorem fletu w Guildhall School of Music & Drama i starszym pracownikiem naukowym Higher Education Academy.

Ian występował jako solista i pedagog na najważniejszych festiwalach fletowych, w tym w Australii, Brazylii, Kanadzie, Islandii, Japonii, wielu krajach europejskich, w tym we Francji (2022) i Niemczech (2023), a także wielokrotnie na konwencji NFA (National Flute Association) w USA oraz festiwalu British Flute Society (BFS) w Wielkiej Brytanii, gdzie mieszka. Prowadził kursy mistrzowskie w wielu wiodących konserwatoriach muzycznych, w tym w londyńskiej Royal Academy of Music (RAM) i Guildhall School of Music & Drama (GSMD), aż po nowojorskie Juilliard i MSM (Manhattan School of Music). W swojej karierze występował w gatunkach od opery klasycznej po występ gościnny z zespołem rockowym Jethro Tull/Ian Anderson.

W 2023 roku ukazał się utwór „A Winged Brocade”, a w 2024 roku „Soft Rain and White Staircase”. Jego ceniona płyta CD „Within” była jednym z najlepiej sprzedających się na świecie albumów fletowych, a album Deep Blue znalazł się w pierwszej dziesiątce brytyjskiej listy przebojów Classical Artist Chart; uważa się, że jest to pierwszy taki przypadek w przypadku albumu z oryginalną muzyką fletową.

Przez wiele lat współpracował z Flutewise (UK). Razem z Clare Southworth z Royal Academy of Music przez wiele lat współprowadził Woldingham International Summer School i był stałym artystą w Complete 21st Century Flutist w California Summer Arts. Ian jest również członkiem i założycielem kursów Grolloo Flute Session w Holandii i artystą w Scottish International Flute Summer School. Współpracował również z muzykiem/kompozytorem Simonem Painterem, pisząc i wykonując muzykę do filmów i telewizji.

Ian Clarke jest międzynarodowym artystą japońskiej marki fletów Miyazawa.

Jest również laureatem takich konkursów, jak międzynarodowy konkurs «Aeolus», Międzynarodowego Konkursu Muzycznego ARD (Monachium), Międzynarodowego Konkursu Fletowego w Krakowie, Międzynarodowego Konkursu Fletowego Unisa i wielu innych.

W wieku 20 lat Matvey dołączył do Tonhalle Orchestra Zurich jako flecista-solista,gdzie pracował pod batutą takich wybitnych dyrygentów, jak Paavo Järvi, David Zinman, Bernhard Haitink, Franz Welser-Möst. Od sezonu 2022/2023 pełni funkcję głównego flecisty w SWR Sinfonieorchester Stuttgart pod dyrekcją Teodora Currentzisa.

Matvey występował jako solista z Tonhalle Orchester Zurich, Mariinsky Orchestra, Düsseldorf Symphony Orchestra, Nuremberg Philharmonic Orchestra i wieloma innymi. Odbył również tournée po Japonii, wykonując koncert fletowy Iberta z PMF Orchestra pod batutą Valery'ego Gergieva w lipcu i sierpniu 2019 r. w Tokio «Suntory Hall», Sapporo «Kitara» Hall i Kawasaki «Muza» Hall. Matvey występuje na licznych festiwalach, wśród których warto wspomnieć: festiwal muzyczny w Pjongczangu, festiwal Molyvos, festiwal Flute Virtuosi, festiwal Davos, festiwal «PAAX GNP» i wiele innych.

Od października 2021 r. Matvey jest artystą marki Yamaha.

Początkowo kształcił się pod kierunkiem Michele Marasco, a później u Andrei Oliva w Accademia Nazionale di Santa Cecilia w Rzymie. Kamieniem milowym w jego drodze artystycznej była współpraca z Mario Carolim, który znacząco wpłynął na jego rozwój muzyczny. W klasie Caroliego studiował zarówno w Conservatorio della Svizzera Italiana, jak i w Hochschule für Musik we Fryburgu Bryzgowijskim.

Mario występował z wieloma orkiestrami i zespołami, w tym SWR Südwestrundfunks Symphonieorchester, Konzerthaus Orchester Berlin, NDR Radiophilarmonie, Frankfurter Opern- und Museumsorchester, Ensemble Aventure.

Jest również pedagogiem w Hochschule für Künste Bremen i Hochschule für Musik we Fryburgu. Kierowany niezachwianym zaangażowaniem w pogłębianie swoich badań i interpretacji muzycznych, Mario napisał eseje do znanych magazynów, w tym do czasopisma filozoficznego „Studi di Estetica” z Alma Mater Studiorium Uniwersytetu Bolońskiego, e-czasopisma „De Musica” powiązanego z Wydziałem Filozofii Uniwersytetu w Mediolanie, a także do periodyku „Falaut”.

W 2018 roku ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi. Absolwentka Akademii Orkiestrowej Narodowego Forum Muzyki we Wrocławiu. Jej pełne emocjonalnej głębi, wirtuozowskie interpretacje zyskały przychylność międzynarodowej publiczności oraz jurorów konkursów. Jest laureatką licznych nagród i wyróżnień np. I miejsca na Międzynarodowym Konkursie dla Instrumentów Dętych Ventus Optimus, III miejsca na Ogólnopolskim Konkursie Instrumentów Dętych Finalis i innych. W recitalach solowych, wraz z pianistką Yang Xu-Czają, preferuje repertuar kompozytorów polskich XIX i XX wieku oraz utwory pisane współcześnie, często dokonując ich prawykonań. Wrażliwość muzyczną oraz umiejętności wykonawcze doskonaliła pod okiem wybitnych flecistów, takich jak Mario Caroli, Janos Balint, Ashildur Haraldsdottir, Carlo Jans, Moshe Aaron Epstein, Carlos Bruneel, Wissam Boustany, Wally Hase, Jean-Michel Tanguy. Poprzez udział i organizację wydarzeń fletowych nawiązała współpracę z takimi flecistami jak Patrick Gallois, Ashildur Haraldsdottir, Nicola Mazzantim czy Jorn Schau. Była stypendystką Marszałka Województwa Łódzkiego oraz Rektora Akademii Muzycznej w Łodzi.

Od 2019 roku współtworzy zespół fletowy Fluenti Flute Ensemble, z którym interdyscyplinarna działalność projektowa skupiona jest na niekonwencjonalnym repertuarze, z wykorzystaniem pełnego instrumentarium fletowego (piccolo, flet altowy, flet basowy).

Szczególne miejsce w jej dzialalności artystycznej zajmuje aktywność orkiestrowa. Jako flecistka Orkiestry Filharmonii Krakowskiej oraz poprzez współpracę z licznymi orkiestrami w Polsce (m. in. Sinfonietta Cracovia, Orkiestra Akademii Beethovenowskiej, Opera Krakowska, Filharmonia Łódzka) współpracowała z takimi dyrygentami jak Antoni Wit, Krzysztof Penderecki, Gabriel Chmura, Sascha Goetzel, Karen Kamensek, John Axelrod, Lee Reynolds, Ola Rudner, JoAnn Falleta Andreya Boreyko, Kai Bumann, Rune Bergmann czy Łukasz Borowicz. W latach 2014–2019 występowała jako flecistka Łódzkiej Orkiestry Kameralnej Polish Camerata oraz wielokrotnie brała udział w prestiżowych projektach orkiestr młodzieżowych – International Lutoslawski Youth Orchestra czy I, CULTURE Orchestra gdzie rozwijała swoje umiejętności flecisty orkiestrowego pod okiem wybitnych muzyków artystów prestiżowych zespołów takich jak Stadtorchester Berlin, London Symphony Orchestra, Filharmonia Łódzka im. A. Rubinsteina, Filharmonia Szczecińska im. M. Karłowicza.

Zdobytymi umiejętnościami i doświadczeniem, tak w materii działalności muzyka orkiestrowego, jak i flecisty solisty czy kameralisty, dzieli się ze studentami podczas wykładów akademickich i oraz licznych kursów i festiwali fletowych.

Laureatka wielu konkursów fletowych, m.in. Ogólnopolskiego Konkursu Fletowego we Włoszkowicach (I nagroda i nagroda specjalna) oraz konkursów międzynarodowych w Anconie (Włochy - IV nagroda), w Kobe (Japonia, finalistka I Konkursu), w Lipsku (Niemcy - VI nagroda).

W latach 1984-2002 była pierwszą flecistką i solistką Orkiestry Sinfonia Varsovia, następnie została pierwszą flecistką i solistką Orkiestry Filharmonii Narodowej w Warszawie.

Współpracowała z takimi artystami, jak m.in.: Martha Argerich, Charles Dutoit, James Galway, Irena Grafenauer, Leopold Hager, Mischa Maisky, Alain Marion, Anne-Sophie Mutter, Krzysztof Penderecki, Jean-Pierre Rampal, Mścisław Rostropowicz oraz Yehudi Menuhin, pod którego batutą występowała również jako solistka i kameralistka.

Artystka prowadzi aktywną działalność koncertową w kraju i zagranicą. Jako solistka zadebiutowała w Filharmonii Narodowej w Symfonii koncertującej Andrzeja Panufnika. Dokonała wielu nagrań dla Polskiego Radia i Telewizji oraz rejestracji płytowych, tj. album z utworami kameralnymi Debussy’ego, Iberta, Ravela i Roussela (2002), płyta Barwy fletu z kompozycjami Poulenca, Joliveta, Ferrouda, Debussy’ego, Iberta (2012), czy monograficzna płyta z muzyką Pendereckiego w wykonaniu Orkiestry Filharmonii Narodowej (z solowym udziałem Urszuli Janik w utworze Fonogrammi), która to płyta uzyskała nagrodę Grammy 2012, a także nominację do nagrody Fryderyk (2012).

Urszula Janik-Lipińska jest również pedagogiem. W latach 2002-2014 prowadziła klasę fletu w Akademii Muzycznej w Łodzi, a od 2013 jest profesorem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina, gdzie w latach 2016-2018 piastowała także stanowisko prodziekana Wydziału Instrumentalnego. Inicjatorka i kierownik artystyczny cyklicznego Forum Fletowego „Inspiracje”. Prowadzi kursy i warsztaty fletowe, m.in. w Nowym Sączu, Sarbinowie, Supraślu, Warszawie, Gdańsku, Kaliszu. Zasiada w jury krajowych konkursów fletowych i kameralnych. W 2010 koncertowała i prowadziła warsztaty fletowe na VIII Międzynarodowym Festiwalu Fletowym w Słowenii, obok takich gwiazd, jak Peter-Lukas Graf i Emmanuel Pahud. W 2022 roku została uhonorowana przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Flecistka jest artystycznym przedstawicielem firmy YAMAHA. W 2022 roku artystka została uhonorowana przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego medalem „Gloria Artis".

Tematem jej badań jest zagadnienie oddychania permanentnego jako środka wyrazu w utworach muzyki współczesnej. Jako specjalistka w tej dziedzinie inspiruje wielu współczesnych kompozytorów, którzy dedykowali jej liczne utwory. Jest współautorką wydanego w roku 2020 podręcznika i zbioru ćwiczeń dla flecistów Infinity. Oddech permanentny. Publikacja zdobyła I nagrodę w konkursie The National Flute Association - Newly Published Music - pedagogical work (2022). Natalia prowadziła liczne warsztaty i kursy dla flecistów na temat tej techniki.

Jej umiejętności oraz wyróżniającą się osobowość artystyczną doceniono na ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach muzycznych, by wspomnieć: The British Flute Society Competition 2015 (I nagroda), The Dutch Flute Competition (II nagroda), Międzynarodowy Konkurs Muzyczny im. Michała Spisaka (III nagroda), Stockholm International Music Competition (I nagroda), Międzynarodowy Konkurs Fletowy Kraków 2017 (półfinał). Umiejętności doskonali na licznych kursach mistrzowskich prowadzonych w kraju i za granicą przez wybitnych flecistów. Za swoje osiągnięcia otrzymała liczne nagrody, stypendia i wyróżnienia.

W 2015 r. nagrała utwór solowy Pulse 11/8 na płycie Włodka Pawlika, zdobywcy Nagrody Grammy, a w 2017 r. wydano jej płytę z utworami na flet i fortepian 900 Miles(Et’cetera). Do nagrania płyty Infinity (DUX, 2019) w Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach zaprosiła belgijską pianistkę Emmy Wils.

Od 2017 r. Natalia Jarząbek jest również flecistką kwintetu dętego Cracow Golden Quintet, z którym zdobyła II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Polskiej im. S. Moniuszki w Rzeszowie w 2019 r. Nagrana przez zespół płyta Polish Wind Quintets, wydana w roku 2020 przez DUX, została nominowana do nagrody Fryderyk 2021 w kategorii: muzyka kameralna

Jako solista miał przyjemność współpracować z takimi dyrygentami jak Jacek Kaspszyk, Lawrence Foster, Giancarlo Guerrero, Jerzy Maksymiuk, Massimiliano Calid, Bassem Akiki oraz Tan Dun. Występował m.in. z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, orkiestrą Filharmonii Pomorskiej, Filharmonii Śląskiej, NFM Filharmonią Wrocławską, Polską Filharmonią Kameralną Sopot, Orkiestrą Muzyki Nowej, Śląską Orkiestrą Kameralną, Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej oraz z Chopin Academia Orchestra.

Ważną część jego działalności artystycznej stanowi muzyka kameralna. Współtworzy kwintet dęty LutosAir Quintet, z którym regularnie koncertuje na estradach polskich jak i poza granicami naszego kraju. Zespół regularnie dokonuje premier dzieł zapomnianych jak i tych powstałych na zamówienie LAQ.

Od 2001 roku pełni funkcję flecisty-solisty w Orkiestrze Symfonicznej Filharmonii Wrocławskiej obecnie NFM Filharmonii Wrocławskiej. Jest zatrudniony na stanowisku adiunkta na Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. W latach 2005-2023 wykładowca Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, gdzie w 2019 roku otrzymał stopień naukowy doktora sztuk muzycznych. Dokonał wyróżnionych Nagrodami Polskiego Przemysłu Fonograficznego jak i International Classical Music Awards nagrań dla takich wydawnictw muzycznych m.in Deutsche Grammophon, ECM, CD Accord czy DUX. Jego ostatnia płyta nagrana pod batutą maestro Jerzego Maksymiuka wraz z braćmi – Szymonem i Adamem oraz NFM Filharmonią Wrocławską ukazała się w 2022 roku nakładem wydawnictwa CD Accord

Dwukrotna stypendystka Ministra Kultury, Rządu Polskiego, Rządu Włoskiego, Duńskiego, Francuskiego, Polsko-Niemieckiej Fundacji Kultury, Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji oraz wielu fundacji prywatnych. W roku 2006 otrzymała z rąk Ministra Kultury RP prestiżowe stypendium „Młoda Polska”. Została uhonorowana Stypendium Marszałka Województwa Wielkopolskiego, Nagrodą Artystyczną Marszałka Województwa Wielkopolskiego oraz Stypendium Artystycznym Prezydenta Miasta Poznania za osiągnięcia artystyczne. Jest także dwukrotną stypendystką Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla wybitnych młodych polskich naukowców. W roku 2009 została laureatką konkursu „100 Kreatywnych Talentów Europy” i reprezentowała Polskę na międzynarodowym forum kreatywności w Parlamencie Europejskim Brukseli. W roku 2016 nominowana w konkursie EDUinspirator Fundacji Systemu Rozwoju Edukaji.

Ewa Murawska jest laureatką międzynarodowych konkursów muzycznych, m.in. III nagroda na X. Międzynarodowym Konkursie Fletowym im. F. Kuhlaua w Uelzen (Niemcy, 2003), I nagroda jednomyślnie "Premier Prix l'Unanimite" na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej w Paryżu (2005), I nagroda na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w Bresci (2013). Aktywnie koncertuje jako solistka i kameralistka (m.in. w Polsce, Szwecji, Niemczech, Danii, Grecji, Bułgarii, Islandii, Czechach, na Węgrzech i we Włoszech), m.in. podczas międzynarodowych festiwali.

Prowadzi kursy fletowe w Polsce, Niemczech, Grecji, Norwegii, Szwecji, Danii i Islandii. Zasiada w jury ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów fletowych oraz akademickich, m.in. w Paryżu, Trómso, Krakowie, Łodzi, Poznaniu i Sieradzu. Brała udział w 45 festiwalach międzynarodowych, była wykonawcą blisko 450 koncertów solowych, kameralnych i symfonicznych. Prowadziła 29 projektów artystycznych o zasięgu międzynarodowym. Wygłosiła 45 wykładów na międzynarodowych konferencjach oraz sympozjach. Jej studenci są laureatami konkursów muzycznych i stypendialnych.

Jest autorką kilkudziesięciu artykułów w ogólnopolskich czasopismach muzycznych Nagrała trzynaście płyt CD, m.in. z Patrickem Gallois, Pierre-Yves Artaud. Wydała czternaście publikacji, w tym cztery w języku angielskim oraz zapisie brajlowskim. Od roku 2009 jest pedagogiem Akademii Muzycznej w Poznaniu. Jest pomysłodawcą oraz dyrektorem Międzynarodowych Festiwali Fletowych w Poznaniu. Z jej inicjatywy w roku 2016 w Poznaniu powstało Gallois Flute Studio w Poznaniu. W roku 2019 otrzymała tytuł profesora sztuk muzycznych.

Od początku swoich studiów Tomasz zdobywał obszerne doświadczenie w pracy w orkiestrze. Rozpoczął od projektów młodzieżowych I, Culture i Gustav Mahler Jugendorchester, kontynuując pracę w zawodowych orkiestrach, takich jak Filharmonia Narodowa i Opernhaus Zurich, gdzie był stypendystą. Obecnie pełni funkcję pierwszego flecisty w Robert-Schumann-Philharmonie w Chemnitz (Niemcy).

W 2019 roku Tomasz zadebiutował jako solista, wykonując koncert Jolivet z prestiżową Kammerorchester Basel. Odnosił także sukcesy jako laureat licznych konkursów międzynarodowych, takich jak Cluj International Music Competition (3. miejsce)czy Euroflute Solo Competition (1. miejsce). Ponadto, w 2023 roku Tomasz zdobył 1. nagrodę w międzynarodowym konkursie fletowym w Krakowie, gdzie otrzymał nagrodę specjalną za najlepsze wykonanie koncertu fletowego Krzysztofa Pendereckiego.

Dokonała licznych nagrań płytowych, radiowych i telewizyjnych grając solo, kameralnie i jako muzyk w orkiestrze Sinfonia Varsovia. Współtworzyła m.in. kwintet dęty Classic Fun Quintet, zespół barokowy Essentia Musica, oraz duet z harfą Duo Estrella. Wraz z flecistką profesor Elżbietą Gajewską wzięła udział w nagraniu płyty z cyklu „Zapomniana Muzyka Polska”, na której znalazły się 3 Fletowe Duety Franciszka Lessela.

Dla firmy fonograficznej Naxos nagrała utwór A. Panufnika Hommage à Chopin - Five pieces for flute and string orchestra z Polską Orkiestrą Kameralną pod dyrekcją Mariusza Smolija. Koncertuje również w duecie z organistą Vincentem de Polem. 24 marca 2008 roku artyści dokonali prawykonania światowego Dialogu-Medytacji Lowella Liebermanna na flet i organy. Premiera polska utworu odbyła się 2 września 2008 roku na festiwalu Silesia Sonans w Jeleniej Górze.

W latach 2005-2021 związana była z Uniwersytetem Muzycznym F.Chopina, aktualnie edukuje młodzież podczas kursów mistrzowskich w kraju i za granicą oraz prowadzi klasę fletu w Zespole Szkół Muzycznych II stopnia im. Fryderyka Chopina w Warszawie.

Jest wykładowcą Akademii Sinfonia Varsovia, projektu służącego doskonaleniu umiejętności gry muzyka orkiestrowego, prowadzi również zajęcia z gry na flecie piccolo w Akademii Muzycznej im. K. Pendereckiego w Krakowie.

Hanna Turonek to flecistka wszechstronna, której zainteresowania wybiegają daleko poza muzykę klasyczną. Ostatnio zaciekawiły ją flety etniczne pochodzące z różnych stron świata, których posiada niezwykłą kolekcję. Instrumenty te wykorzystuje w muzyce artystycznej, a są to m.in.. : flety bambusowe, chiński flet Dizi i Hu-lu-si, flet szklany, gliniane flety naczyniowe czy barani róg oraz wiele innych piszczałek bez nazwy. Te wszystkie brzmienia można usłyszeć na płycie Yazcite, którą nagrała z muzyką tatarską oraz w utworze skomponowanym wspólnie z Mikołajem Majkusiakiem „My melodies for exotic flutes” Za swoją działalność w 2015 roku otrzymała Dyplom Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Jest laureatem Ogólnopolskich Przesłuchań Instrumentów Dętych Drewnianych w Olsztynie. Jako solista występował z towarzyszeniem Orkiestry Filharmonii Śląskiej, Śląskiej Orkiestry Kameralnej, Orkiestry Kameralnej Camerata Impuls i Orkiestry Sinfonietta Cracovia. W latach 1991–1996 był flecistą Państwowej Filharmonii Śląskiej (obecnie Filharmonia Śląska im. Henryka Mikołaja Góreckiego), a w latach 1992–1995 pracował na stanowisku flecisty w Polskiej Filharmonii Kameralnej. Obecnie stale współpracuje z Sinfoniettą Cracovią i AUKSO Orkiestrą Kameralną Miasta Tychy.

Studia magisterskie i doktorskie ukończyła w Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie fortepianu prof. Andrzeja Pikula. Beneficjentka Programu Kształcenia Młodych Talentów-Akademii Operowej Teatru Wielkiego-Opery Narodowej w Warszawie w latach 2015-2018. Laureatka licznych nagród ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów pianistycznych i kameralnych oraz nagród dla wyróżniającego się pianisty konkursów wokalnych.

Jako solistka koncertowała z Orkiestrą Sinfonia Varsovia, Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej oraz z większością orkiestr symfonicznych polskich filharmonii. Współpracowała z takimi dyrygentami jak, m.in. Bassem Akiki, Paweł Przytocki, Mirosław Jacek Błaszczyk, Wojciech Rodek i Rafał Kłoczko. W swoim dorobku ma liczne prawykonania muzyki nowej, eksperymentalnej, nierzadko z wykorzystaniem narzędzi multimedialnych. Jest członkinią Stowarzyszenia Artystycznego „Muzyka Centrum” zrzeszającego wykonawców muzyki współczesnej.

Dokonała premierowych nagrań pieśni Emanuela Kani (DUX 7603) oraz kompletu dzieł – miniatur fortepianowych i pieśni – Kazimierza Lubomirskiego (Kameny, 2019). W 2022r. pianistka wykonała w całości monumentalny cykl Vingt Regards sur L'Enfant-Jésus Oliviera Messiaena. Jest trzecią wykonawczynią tego cyklu w Polsce (po Eugeniuszu Knapiku i Jerzym Godziszewskim) i pierwszą polską kobietą-pianistką, która podjęła się tego wyzwania. Od 2013r. Dominika Peszko pracuje jako nauczyciel akademicki w Katedrze Wokalistyki Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie.

Występował jako solista m. in. W Niemczech, Austrii, Włoszech, Hiszpanii, Francji, na Węgrzech, w Chinach i w Japonii. Współpracował z takimi orkiestrami jak Orkiestra Akademii Beethovenowskiej, Filharmonia Krakowska, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej, Filharmonia Rzeszowska, Filharmonia Bałtycka, Orquestra Simfònica del Vallès, Kamerphilharmonie Vlaanderen, Kamerorkest Arc-en-Ciel, Shanghai Opera House Orchestra.

Ireneusz Boczek jest autorem wielu opracowań symfonicznych utworów muzyki popularnej . Piosenki wybitnych twórców muzyki rozrywkowej w jego orkiestrowych aranżacjach wykonywały m.in. takie gwiazdy polskiej sceny muzycznej jak: Hanna Banaszak, Andrzej Lampert, Dorota Miśkiewicz, Maciej Zakościelny, Mateusz Ziółko, Beata Kozidrak, Zbigniew Wodecki.

W czerwcu 2018 otrzymał trzecią nagrodę w konkursie kompozytorskim „ Warszawski polonez dla Niepodległej” przyznaną przez jury pod przewodnictwem prof. Krzysztofa Pendereckiego, w składzie: Grażyna Pstrokońska – Nawratil, Agata Zubel, Paweł Mykietyn, Tadeusz Strugała, Paweł Szymański oraz Janusz Marynowski.

W lutym 2021 otrzymał stypendium twórcze przyznane przez Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu.

W roku 2023 na zamówienie Instytutu Promocji Kultury Polskiej skomponował hymn Igrzysk Europejskich Kraków – Małopolska 2023.

TBA

Podczas pracy z pacjentem łączy doświadczenie muzyka z wiedzą i praktyką fizjoterapeuty. Swoją kwalifikacje ciągle zwiększa uczestnicząc w licznych kursach i konferencjach, z których wiodącym jest Ortopedyczna Terapia Manualna wg standardów IFOMPT. Prowadzi w Krakowie własny gabinet FizjoMuz, będący centrum fizjoterapii i terapii manualnej stworzonym specjalnie z myślą o muzykach.