Jako dydaktyk, Mario Caroli prowadził kursy na takich uczelniach jak Universytet Harvarda, Akademia Sibeliusa w Helsinkach, Uniwersytet Muzyczny w Paryżu. Przez wiele lat Mario Caroli był także zatrudniony w Orkiestrze Collegium Musicum w Bari. Oprócz kariery solowej spełnia się również w roli pedagoga, prowadząc kursy mistrzowskie na całym świecie.

Ten pełen pasji filozof stał się ulubionym solistą największych kompozytorów muzyki współczesnej. Utwory dedykowali mu wybitni kompozytorzy XX i XXI wieku. Występuje z czołowymi orkiestrami świata (Filharmonia Berlińska, Konzerthaus w Wiedniu, Royal Festival Hall w Londynie, Théâtre du Châtelet w Paryżu, Lincoln Center w Nowym Jorku, Les Percussions de Strasbourg, Neue Vocalsolisten Stuttgart i in.) pod batutą największych mistrzów (Pierre Boulez, Peter Eötvös, Hiroshi Wakasugi i in.)

Jego bogata dyskografia obejmuje kilka monografii poświęconych muzyce fletowej i jest regularnie transmitowana przez najważniejsze radia na całym świecie. Jego nagrania Jolivet i Sciarrino zdobyły najważniejsze wyróżnienia międzynarodowej krytyki muzycznej.

Oprócz działalności solowej Mario Caroli wielokrotnie współpracował jako artysta z zespołem tanecznym Trishy Brown. Regularnie odwiedza szkoły, szpitale, domy spokojnej starości, a nawet więzienia, aby poprzez radość wykonywanej muzyki pomagać osobom znajdującym się w trudnej sytuacji.

Laureatka wielu konkursów fletowych, m.in. Ogólnopolskiego Konkursu Fletowego we Włoszkowicach (I nagroda i nagroda specjalna) oraz konkursów międzynarodowych w Anconie (Włochy - IV nagroda), w Kobe (Japonia, finalistka I Konkursu), w Lipsku (Niemcy - VI nagroda).

W latach 1984-2002 była pierwszą flecistką i solistką Orkiestry Sinfonia Varsovia, następnie została pierwszą flecistką i solistką Orkiestry Filharmonii Narodowej w Warszawie.

Współpracowała z takimi artystami, jak m.in.: Martha Argerich, Charles Dutoit, James Galway, Irena Grafenauer, Leopold Hager, Mischa Maisky, Alain Marion, Anne-Sophie Mutter, Krzysztof Penderecki, Jean-Pierre Rampal, Mścisław Rostropowicz oraz Yehudi Menuhin, pod którego batutą występowała również jako solistka i kameralistka.

Artystka prowadzi aktywną działalność koncertową w kraju i zagranicą. Jako solistka zadebiutowała w Filharmonii Narodowej w Symfonii koncertującej Andrzeja Panufnika. Dokonała wielu nagrań dla Polskiego Radia i Telewizji oraz rejestracji płytowych, tj. album z utworami kameralnymi Debussy’ego, Iberta, Ravela i Roussela (2002), płyta Barwy fletu z kompozycjami Poulenca, Joliveta, Ferrouda, Debussy’ego, Iberta (2012), czy monograficzna płyta z muzyką Pendereckiego w wykonaniu Orkiestry Filharmonii Narodowej (z solowym udziałem Urszuli Janik w utworze Fonogrammi), która to płyta uzyskała nagrodę Grammy 2012, a także nominację do nagrody Fryderyk (2012).

Urszula Janik-Lipińska jest również pedagogiem. W latach 2002-2014 prowadziła klasę fletu w Akademii Muzycznej w Łodzi, a od 2013 jest profesorem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina, gdzie w latach 2016-2018 piastowała także stanowisko prodziekana Wydziału Instrumentalnego. Inicjatorka i kierownik artystyczny cyklicznego Forum Fletowego „Inspiracje”. Prowadzi kursy i warsztaty fletowe, m.in. w Nowym Sączu, Sarbinowie, Supraślu, Warszawie, Gdańsku, Kaliszu. Zasiada w jury krajowych konkursów fletowych i kameralnych. W 2010 koncertowała i prowadziła warsztaty fletowe na VIII Międzynarodowym Festiwalu Fletowym w Słowenii, obok takich gwiazd, jak Peter-Lukas Graf i Emmanuel Pahud. W 2022 roku została uhonorowana przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Flecistka jest artystycznym przedstawicielem firmy YAMAHA. W 2022 roku artystka została uhonorowana przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego medalem „Gloria Artis".

Tematem jej badań jest zagadnienie oddychania permanentnego jako środka wyrazu w utworach muzyki współczesnej. Jako specjalistka w tej dziedzinie inspiruje wielu współczesnych kompozytorów, którzy dedykowali jej liczne utwory. Jest współautorką wydanego w roku 2020 podręcznika i zbioru ćwiczeń dla flecistów Infinity. Oddech permanentny. Publikacja zdobyła I nagrodę w konkursie The National Flute Association - Newly Published Music - pedagogical work (2022). Natalia prowadziła liczne warsztaty i kursy dla flecistów na temat tej techniki.

Jej umiejętności oraz wyróżniającą się osobowość artystyczną doceniono na ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach muzycznych, by wspomnieć: The British Flute Society Competition 2015 (I nagroda), The Dutch Flute Competition (II nagroda), Międzynarodowy Konkurs Muzyczny im. Michała Spisaka (III nagroda), Stockholm International Music Competition (I nagroda), Międzynarodowy Konkurs Fletowy Kraków 2017 (półfinał). Umiejętności doskonali na licznych kursach mistrzowskich prowadzonych w kraju i za granicą przez wybitnych flecistów. Za swoje osiągnięcia otrzymała liczne nagrody, stypendia i wyróżnienia.

W 2015 r. nagrała utwór solowy Pulse 11/8 na płycie Włodka Pawlika, zdobywcy Nagrody Grammy, a w 2017 r. wydano jej płytę z utworami na flet i fortepian 900 Miles(Et’cetera). Do nagrania płyty Infinity (DUX, 2019) w Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach zaprosiła belgijską pianistkę Emmy Wils.

Od 2017 r. Natalia Jarząbek jest również flecistką kwintetu dętego Cracow Golden Quintet, z którym zdobyła II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Polskiej im. S. Moniuszki w Rzeszowie w 2019 r. Nagrana przez zespół płyta Polish Wind Quintets, wydana w roku 2020 przez DUX, została nominowana do nagrody Fryderyk 2021 w kategorii: muzyka kameralna

Jako solista miał przyjemność współpracować z takimi dyrygentami jak Jacek Kaspszyk, Lawrence Foster, Giancarlo Guerrero, Jerzy Maksymiuk, Massimiliano Calid, Bassem Akiki oraz Tan Dun. Występował m.in. z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, orkiestrą Filharmonii Pomorskiej, Filharmonii Śląskiej, NFM Filharmonią Wrocławską, Polską Filharmonią Kameralną Sopot, Orkiestrą Muzyki Nowej, Śląską Orkiestrą Kameralną, Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej oraz z Chopin Academia Orchestra.

Ważną część jego działalności artystycznej stanowi muzyka kameralna. Współtworzy kwintet dęty LutosAir Quintet, z którym regularnie koncertuje na estradach polskich jak i poza granicami naszego kraju. Zespół regularnie dokonuje premier dzieł zapomnianych jak i tych powstałych na zamówienie LAQ.

Od 2001 roku pełni funkcję flecisty-solisty w Orkiestrze Symfonicznej Filharmonii Wrocławskiej obecnie NFM Filharmonii Wrocławskiej. Jest zatrudniony na stanowisku adiunkta na Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. W latach 2005-2023 wykładowca Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, gdzie w 2019 roku otrzymał stopień naukowy doktora sztuk muzycznych. Dokonał wyróżnionych Nagrodami Polskiego Przemysłu Fonograficznego jak i International Classical Music Awards nagrań dla takich wydawnictw muzycznych m.in Deutsche Grammophon, ECM, CD Accord czy DUX. Jego ostatnia płyta nagrana pod batutą maestro Jerzego Maksymiuka wraz z braćmi – Szymonem i Adamem oraz NFM Filharmonią Wrocławską ukazała się w 2022 roku nakładem wydawnictwa CD Accord

Beatriz Macías koncertowała w wielu prestiżowych salach koncertowych na całym świecie. Przez kilka lat była pierwszą flecistką Luksemburskiej Orkiestry Kameralnej i występowała z wieloma orkiestrami, w tym z Orkiestrą Radiową we Frankfurcie, Orkiestrą Filharmonii w Rotterdamie, Holenderską Narodową Orkiestrą Baletu i Opery, Filharmonią Luksemburską, Royal Opera House „La Monnaie”, Royal Flemish Philharmonic, Filharmonia Islandzka, Fińska Opera Narodowa, Birmingham Royal Ballet Orchestra, Qatar Philharmonic i Houston Symphony.

Macías jest także założycielem i dyrektorem artystycznym Tampere Flute Fest w Finlandii. Jest również wokalistką liryczną, posiadającą koloraturową rozpiętość głosu. Wraz z fińskim pianistą Tuomasem Nikkanenem Macías prezentuje swój cykl koncertów „The best of Zarzuela!” w Finlandii i USA. Stopniowo ten gatunek śpiewu doprowadził Macías do wkroczenia na nowe obszary w swojej karierze. W nadchodzącym roku wyda swoją pierwszą płytę wokalno - fletową pod szyldem wytwórni Orpheus Classics.

Dwukrotna stypendystka Ministra Kultury, Rządu Polskiego, Rządu Włoskiego, Duńskiego, Francuskiego, Polsko-Niemieckiej Fundacji Kultury, Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji oraz wielu fundacji prywatnych. W roku 2006 otrzymała z rąk Ministra Kultury RP prestiżowe stypendium „Młoda Polska”. Została uhonorowana Stypendium Marszałka Województwa Wielkopolskiego, Nagrodą Artystyczną Marszałka Województwa Wielkopolskiego oraz Stypendium Artystycznym Prezydenta Miasta Poznania za osiągnięcia artystyczne. Jest także dwukrotną stypendystką Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla wybitnych młodych polskich naukowców. W roku 2009 została laureatką konkursu „100 Kreatywnych Talentów Europy” i reprezentowała Polskę na międzynarodowym forum kreatywności w Parlamencie Europejskim Brukseli. W roku 2016 nominowana w konkursie EDUinspirator Fundacji Systemu Rozwoju Edukaji.

Ewa Murawska jest laureatką międzynarodowych konkursów muzycznych, m.in. III nagroda na X. Międzynarodowym Konkursie Fletowym im. F. Kuhlaua w Uelzen (Niemcy, 2003), I nagroda jednomyślnie "Premier Prix l'Unanimite" na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej w Paryżu (2005), I nagroda na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w Bresci (2013). Aktywnie koncertuje jako solistka i kameralistka (m.in. w Polsce, Szwecji, Niemczech, Danii, Grecji, Bułgarii, Islandii, Czechach, na Węgrzech i we Włoszech), m.in. podczas międzynarodowych festiwali.

Prowadzi kursy fletowe w Polsce, Niemczech, Grecji, Norwegii, Szwecji, Danii i Islandii. Zasiada w jury ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów fletowych oraz akademickich, m.in. w Paryżu, Trómso, Krakowie, Łodzi, Poznaniu i Sieradzu. Brała udział w 45 festiwalach międzynarodowych, była wykonawcą blisko 450 koncertów solowych, kameralnych i symfonicznych. Prowadziła 29 projektów artystycznych o zasięgu międzynarodowym. Wygłosiła 45 wykładów na międzynarodowych konferencjach oraz sympozjach. Jej studenci są laureatami konkursów muzycznych i stypendialnych.

Jest autorką kilkudziesięciu artykułów w ogólnopolskich czasopismach muzycznych Nagrała trzynaście płyt CD, m.in. z Patrickem Gallois, Pierre-Yves Artaud. Wydała czternaście publikacji, w tym cztery w języku angielskim oraz zapisie brajlowskim. Od roku 2009 jest pedagogiem Akademii Muzycznej w Poznaniu. Jest pomysłodawcą oraz dyrektorem Międzynarodowych Festiwali Fletowych w Poznaniu. Z jej inicjatywy w roku 2016 w Poznaniu powstało Gallois Flute Studio w Poznaniu. W roku 2019 otrzymała tytuł profesora sztuk muzycznych.

Dokonała licznych nagrań płytowych, radiowych i telewizyjnych grając solo, kameralnie i jako muzyk w orkiestrze Sinfonia Varsovia. Współtworzyła m.in. kwintet dęty Classic Fun Quintet, zespół barokowy Essentia Musica, oraz duet z harfą Duo Estrella. Wraz z flecistką profesor Elżbietą Gajewską wzięła udział w nagraniu płyty z cyklu „Zapomniana Muzyka Polska”, na której znalazły się 3 Fletowe Duety Franciszka Lessela.

Dla firmy fonograficznej Naxos nagrała utwór A. Panufnika Hommage à Chopin - Five pieces for flute and string orchestra z Polską Orkiestrą Kameralną pod dyrekcją Mariusza Smolija. Koncertuje również w duecie z organistą Vincentem de Polem. 24 marca 2008 roku artyści dokonali prawykonania światowego Dialogu-Medytacji Lowella Liebermanna na flet i organy. Premiera polska utworu odbyła się 2 września 2008 roku na festiwalu Silesia Sonans w Jeleniej Górze.

W latach 2005-2021 związana była z Uniwersytetem Muzycznym F.Chopina, aktualnie edukuje młodzież podczas kursów mistrzowskich w kraju i za granicą oraz prowadzi klasę fletu w Zespole Szkół Muzycznych II stopnia im. Fryderyka Chopina w Warszawie.

Jest wykładowcą Akademii Sinfonia Varsovia, projektu służącego doskonaleniu umiejętności gry muzyka orkiestrowego, prowadzi również zajęcia z gry na flecie piccolo w Akademii Muzycznej im. K. Pendereckiego w Krakowie.

Hanna Turonek to flecistka wszechstronna, której zainteresowania wybiegają daleko poza muzykę klasyczną. Ostatnio zaciekawiły ją flety etniczne pochodzące z różnych stron świata, których posiada niezwykłą kolekcję. Instrumenty te wykorzystuje w muzyce artystycznej, a są to m.in.. : flety bambusowe, chiński flet Dizi i Hu-lu-si, flet szklany, gliniane flety naczyniowe czy barani róg oraz wiele innych piszczałek bez nazwy. Te wszystkie brzmienia można usłyszeć na płycie Yazcite, którą nagrała z muzyką tatarską oraz w utworze skomponowanym wspólnie z Mikołajem Majkusiakiem „My melodies for exotic flutes” Za swoją działalność w 2015 roku otrzymała Dyplom Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

W latach studenckich zdobył I nagrodę na konkursach Nerini i Bellan w Paryżu; zdobył także III Nagrodę na Międzynarodowym Konkursie UFAM. Jest zapraszany do występów jako solista przez Münchener Streicher-Ensamble, Orchestre de la Cité Universitaire i najważniejsze orkiestry Meksyku. Został zaproszony przez Berliner – Mozart Ensemble do występu jako pierwszy flecista podczas europejskiego tournée. Jako solista koncertował w Meksyku, Francji, Anglii, Czechach, Niemczech, Irlandii, Austrii, Portugalii, Kanadzie i USA.

Artystka prowadzi również aktywną karierę solową oraz kameralną. W latach 1996 do 2006 Jelka była członkiem Ensemble Berlin, a od roku 1997 jest częstym gościem Scharoun Ensemble Berlin oraz Festiwalu Davos. Wielokrotna zdobywczyni nagród na prestiżowych konkursach fletowych, od 2008 roku mentorka studentów Akademii Orkiestrowej Filharmoników Berlińskich.

Jest finalistką Międzynarodowego Konkursu Muzyki Kameralnej G. Zinetti w Sanguinetto we Włoszech, laureatką Międzynarodowego Konkursu Muzyki Kameralnej w Horn w Austrii oraz laureatką nagrody Marszałka Województwa Łódzkiego w dziedzinie kultury w 2011 roku. Rok wcześniej otrzymała nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za osiągnięcia artystyczne i dydaktyczne.

Koncertuje od 1990 roku, zarówno w Polsce, jak i za granicą (m.in.: Austria, Norwegia, Szwajcaria, Włochy, Węgry, Niemcy, Chiny). Uczestniczyła w licznych nagraniach dla radia i telewizji. Od 8 lat uczestniczy w pracach jury wielu konkursów. Zapraszana jest też do prowadzenia warsztatów metodycznych dla nauczycieli uczących gry na flecie w szkołach muzycznych oraz prowadzenia mistrzowskich kursów fletowych. Zainicjowała Łódzkie Warsztaty Fletowe „Musica Legata”, kurs „Ventus Optimus” oraz Międzynarodowy Konkurs na Flet Solo „Il Flauto Ricercato”.

Jest laureatem Ogólnopolskich Przesłuchań Instrumentów Dętych Drewnianych w Olsztynie. Jako solista występował z towarzyszeniem Orkiestry Filharmonii Śląskiej, Śląskiej Orkiestry Kameralnej, Orkiestry Kameralnej Camerata Impuls i Orkiestry Sinfonietta Cracovia. W latach 1991–1996 był flecistą Państwowej Filharmonii Śląskiej (obecnie Filharmonia Śląska im. Henryka Mikołaja Góreckiego), a w latach 1992–1995 pracował na stanowisku flecisty w Polskiej Filharmonii Kameralnej. Obecnie stale współpracuje z Sinfoniettą Cracovią i AUKSO Orkiestrą Kameralną Miasta Tychy.

Autorka bezprecedensowych ornamentów etnicznych na flet poprzeczny współczesny w oparciu o szatę dźwiękową wybranych aerofonów etnicznych świata. Koncertuje w Polsce i na świecie. Obecnie pracuje nad swoją kolejną autorską płytą Euroazjan do której zaprosiła wybitnego perskiego ney’istę Dariusha Rasouliego. W 2023 rozpoczęła współpracę z Małgorzatą Komorowską, gdzie w duecie harfowo fletowym wykonują prawykonania muzyki Arturo Marqueza – wybitnego meksykańskiego kompozytora, który łączy współczesność z ludową muzyką Meksyku.

Ukończyła Akademię Muzyczną im. Karola Szymanowskiego w Katowicach na wydziale instrumentalnym – specjalność flet poprzeczny. Odbyła roczne stypendium na Uniwersytecie Wiedeńskim w klasie Giseli Mashajekhi – Beer oraz Wolfganga Schulza. Ukończyła studia podyplomowe w mistrzowskiej klasie fletu Jadwigi Kotnowskiej w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Rozwijała swoje umiejętności podczas kursów mistrzowskich u flecistów takich jak: Janos Balint, Peter Lukas Graf czy Aurele Nicolet.

Laureatka nagród w dziedzinie muzyki klasycznej oraz etnicznej i tradycyjnej. Koncertowała jako muzyk orkiestrowy po całym świecie w różnych kolaboracjach orkiestrowych z następującymi dyrygentami: Marzena Diakun, Wojciech Rodek, Gabriel Chmura, Krzysztof Penderecki, Uros Lajovic. Koncertowała w Polsce i Europie ze swoim zespołem Królestwo Beskidu w latach 2016 – 2019. W swojej kolekcji posiada około 160 aerofonów etnicznych, które wykorzystuje do pracy twórczej, koncertowej i studyjnej.

Artystka koncertuje w Polsce oraz za granicą – w większości krajów europejskich, Kanadzie, Brazylii, Japonii, Tajlandii, Korei Południowej, Indiach i na Kubie. Występuje z recitalami, gra koncerty z towarzyszeniem orkiestr symfonicznych i kameralnych, a także muzykę kameralną (m.in. z Kwartetem Wilanów). Jej repertuar obejmuje utwory od baroku do współczesności, w szczególności wykonuje twórczość współczesnych kompozytorów polskich (wiele dzieł zostało specjalnie dla niej napisanych i jej dedykowanych, m.in. przez Sławomira Czarneckiego, Benedykta Konowalskiego, Edwarda Sielickiego). Brała udział w międzynarodowych festiwalach, m.in. w Polsce (w tym w Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej "Warszawska Jesień" i Warszawskich Spotkaniach Muzycznych), jak również w Niemczech, Czechosłowacji, Francji, Kanadzie i Brazylii.

Od 1972 roku prowadzi nieprzerwanie pracę pedagogiczną – początkowo w Państwowym Liceum Muzycznym, następnie (od 1974 roku) w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie (obecnie UMFC). W okresie od 1996 roku do końca 2006 roku była profesorem klasy fletu na Keimyung University – College of Music w Korei Południowej. Prowadziła także wykłady, kursy i seminaria w Brazylii, Kanadzie, Francji, Białorusi, Norwegii i Szwajcarii. Elżbieta Gajewska reprezentuje i kultywuje współczesną szkołę gry fletowej powstałą na bazie szkoły francuskiej, której przeniesienie na grunt polski stało się przed laty podstawowym celem jej pedagogiki. W chwili obecnej kontynuuje pracę pedagogiczną w uczelni warszawskiej jednocześnie prowadząc działalność koncertową zarówno w zakresie muzyki klasyczno-romantycznej, jak i współczesnej. W lutym 2012 roku otrzymała medal "Za zasługi dla UMFC". W listopadzie 2013 roku – Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt dorobku artystycznego i pedagogicznego.

Jako solista i kameralista występował w Polsce (m.in. na festiwalach: Warszawska Jesień, Poznańska Wiosna Muzyczna, Festiwal Polskiej Muzyki Współczesnej we Wrocławiu), w Niemczech i Holandii. W latach 1987-95 był członkiem Kwintetu Dętego Polskiego Radia i Telewizji. Uczestniczył w wielu prawykonaniach utworów polskich kompozytorów współczesnych. Dokonał szeregu nagrań dla Polskiego Radia i Telewizji oraz dla polskich i zagranicznych firm fonograficznych; jako solista i kameralista nagrał ponad 30 utworów (w tym prawykonania); jako muzyk-solista Wielkiej Orkiestry Symfonicznej PRiTV - kilkadziesiąt płyt. Obok działalności dydaktycznej, jaką prowadzi w uczelni, jest też wykładowcą kursów; prowadzi mistrzowskie klasy kameralistyki i fletu w kraju i za granicą. W latach 1980-2006 był wykładowcą w klasie fletu oraz kierownikiem artystycznym Kursów Interpretacji w zakresie gry na instrumentach dętych w Dusznikach Zdroju. Jest jurorem ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów muzycznych. W pracach teoretycznych zajmuje się problematyką interpretacji muzycznej, techniką gry na instrumentach dętych i metodyką nauczania gry na flecie. Zorganizował i sprawował kierownictwo naukowe czterech sesji naukowych na temat: "Technika gry na instrumentach dętych", jakie odbyły się w Akademii Muzycznej we Wrocławiu w latach 1986-95 z udziałem instrumentalistów i teoretyków z Polski i zagranicy. Recenzent przewodów kwalifikacyjnych I i II stopnia, przewodów doktorskich i habilitacyjnych oraz postępowań o nadanie tytułu profesora; recenzent w postępowaniu związanym z nadaniem doktoratu honoris causa Akademii Muzycznej w Warszawie światowej sławy flecistom Jean Pierre Rampalowi i Peterowi Lucasowi Graffowi w Akademii Muzycznej w Krakowie. Opiekun artystyczny przewodów I stopnia, promotor przewodów doktorskich oraz promotor honorowych doktoratów Maestro Kurta Masura oraz Wojciecha hr. Dzieduszyckiego. Współzałożyciel istniejącego od 1995 roku Stowarzyszenia Flecistów Polskich, w latach 1997-2000 oraz w kadencji 2006-2010 jego prezes. Był redaktorem naczelnym wydawanego we Wrocławiu periodyku "Flecista", a także autorem zamieszczanych w nim artykułów publicystycznych i metodycznych.

Przez 2 kadencje zasiada w Radzie Wyższego Szkolnictwa Artystycznego. W latach 1996-1999 jest członkiem Rady, a w 1999-2002 ekspertem. Prowadzi również aktywną działalność dydaktyczną na kursach mistrzowskich w kraju (m. in.- Warszawa, Kraków, Siedlce, Myślibórz, Nowy Sącz, Koszalin, Ełk, Olsztyn) oraz za granicą (Detmold, Bremen, Mannheim, Bruksela, Wiedeń, Rovigo). W latach 1996 - 2000 jest profesorem klasy kameralnej Młodzieżowego Festiwalu Muzycznego (Musik Jugendfestspieltreffen) w Bayreuth. Antoni Wierzbiński prowadzi jednocześnie żywą działalność artystyczną tak jako muzyk orkiestrowy, naprzód w Orkiestrze Radia i Telewizji w Łodzi (1965 - !972) potem następuje 2-letnia współpraca z Orkiestrą Filharmoniczną Miasta Meksyku (1978-1980) oraz z Polską Orkiestrą Kameralną „Sinfonia Varsovia”- również w charakterze kameralisty (1985 -1989), jak i przede wszystkim jako solista koncertując z orkiestrami w kraju i za granicą w takim programie m. in., jak: koncerty W .A. Mozarta, G. Ph. Telemanna, C. Nielsena, C. Reinecke, Fr. Devienne’a, D. Cimarosy, koncerty brandenburskie J. S. Bacha i wiele innych. Występuje też często w zespołach kameralnych z koncertami muzyki barokowej i romantycznej oraz z recitalami na estradach m. in. Finlandii, Francji, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Szwecji, Turcji i U.S.A. Dokonał wielu nagrań dla Polskiego Radia , jak również dla Telewizji Polskiej i Holenderskiej oraz płytowych CD (muzyka G. F. Haendla oraz Polska Muzyka Fletowa). Zasiada w jury konkursów krajowych i międzynarodowych (m. in. we wszystkich edycjach Międzynarodowego Konkursu Fletowego im. K. Pendereckiego w Krakowie, w Ogólno - węgierskim Konkursie Fletowym oraz w jury Międzynarodowego Konkursu Fletowego im. D. Cimarosy w Aversa – Włochy). Otrzymał liczne nagrody i wyróżnienia - Nagrodę Indywidualną III st Ministra Kultury i Sztuki w 1983 r, 2004 r. oraz Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za działalność na rzecz szkolnictwa artystycznego w 2012 r., jak również Nagrodę Rektora Uniwersytetu Łódzkiego w roku 2000. Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1999), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005), Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2012), Medalem Edukacji Narodowej (2002), Medalem Papieskim „Pro Ecclesia et Pontifice” (2012), jak również medalem Zasłużony Działacz Kultury oraz Honorową Odznaką Miasta Łodzi. W czasie swej pracy w Akademii Muzycznej im. Gr. i K. Bacewiczów w Łodzi jest prodziekanem Wydziału Instrumentalnego i prorektorem Uczelni, a od 1- go września 2005 roku do 31 sierpnia 2012 roku pełni funkcję rektora macierzystej Alma Mater.

Była członkiem Tria Barokowego wraz z Elżbietą Stefańską i Jerzym Klockiem, współtworzyła Warszawskie Trio Harfowe z Urszulą Mazurek i Zdzisławem Polonkiem, była solistką zespołu Krakowskiej Orkiestry Kameralnej pod dyrekcją Kazimierza Korda oraz długoletnim członkiem zespołu MW2. Prowadzi szeroką działalność estradową jako solistka i kameralistka uczestnicząc w wielu prestiżowych, krajowych i międzynarodowych festiwalach muzycznych. Dokonała licznych nagrań dla PRiTV oraz rozgłośni zagranicznych. Jako solistka koncertowała ze wszystkimi orkiestrami w kraju. Prowadzi mistrzowskie kursy fletowe w kraju i za granicą (Belgia, Ukraina). Zasiada w jury międzynarodowych konkursów fletowych (Monachium – ARD, Lwów, Czerniowce) oraz konkursów krajowych (Dąbrowa Górnicza, Łódź, Sieradz, Kraków). W wyniku współpracy z kompozytorami polskimi i zagranicznymi (m.in. Krzysztofem Meyerem, Krystyną Moszumańską-Nazar, Adamem Walacińskim, Bogusławem Schaefferem, Krešimirem Fribecem) zostały dedykowane Jej liczne utwory. Jest inicjatorem oraz dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Konkursu Fletowego w Krakowie.

Otrzymała wiele odznaczeń m. in. Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis, Krzyż Oficerski oraz nagród Ministra Kultury i Sztuki, Nagrodę Miasta Krakowa, Excellent in Teaching Award R. E. and R. A. Robinson, Nagroda Województwa Małopolskiego Ars Quaerendi za wybitne działania na rzecz rozwoju i promocji kultury w kategorii Mistrz i Uczeń. Otrzymała również zaszczytne wyróżnienie Orfeusz podczas Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, przyznane przez krytyków SPAM za najciekawsze wydarzenie artystyczne Festiwalu oraz za kierunek poszukiwań artystycznych. Jest profesorem tytularnym Akademii Muzycznej w Krakowie. Pełniła funkcję Kierownika Katedry Instrumentów Dętych, Perkusji i Akordeonu. W latach 1999-2002 piastowała urząd Rektora Akademii Muzycznej w Krakowie. W roku 2019 otrzymała tytuł doktora honoris causa Akademii Muzycznej w Krakowie.

Jako kameralistka towarzyszyła wielu wybitnym artystom z całego świata (maestro Peter Lukas Graf, Wolfgang Pfistermuller, Magnus Nilsson, Carlsten Svanberg, Robert Kozanek, Nicola Mazzanti, Carlo Colombo, Janos Balint, Wally Hasse, Foroug Karimi Diafar Zadar, Barbara Świątek – Żelazna, Tomasz Sosnowski, Marek Mleczko, Zdzisław Stolarczyk, Zdzisław Piernik, Maciej Łakomy, Grzegorz Mania, Piotr Różański, Maria Sławek, Jakub Jakowicz, Bartosz Koziak i. in.). Po ukończeniu studiów związała się z macierzystą Uczelnią, gdzie obecnie jest adiunktem w Katedrze Kameralistyki, na stanowisku profesora uczelni. Piastowała funkcję kierownika Zakładu Akompaniamentu, kierownika Katedry Muzyki Dawnej, prodziekana Wydziału Instrumentalnego, a obecnie pełni funkcje Prorektora ds artystycznych i naukowych. W Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia im.Wł. Żeleńskiego w Krakowie pozostaje na stanowisku nauczyciela dyplomowanego.

Zajmuje się zarówno wykonawstwem jak i pracą dydaktyczną ( współautorka podręcznika dla uczniów szkół II stopnia z zakresu czytania a vista wydawnictwa PWM), biorąc udział w koncertach, kursach mistrzowskich, przesłuchaniach i konkursach, uczestniczyła w roli prelegenta w sesjach naukowych (poświęcanych problemom zarówno wykonawczym jak i edukacyjnym). Wielokrotnie nagradzana licznymi dyplomami i wyróżnieniami za wybitny akompaniament. Jest laureatką wyróżnień państwowych za wkład pracy w rozwój sztuki m.in. medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

Studia magisterskie i doktorskie ukończyła w Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie fortepianu prof. Andrzeja Pikula. Beneficjentka Programu Kształcenia Młodych Talentów-Akademii Operowej Teatru Wielkiego-Opery Narodowej w Warszawie w latach 2015-2018. Laureatka licznych nagród ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów pianistycznych i kameralnych oraz nagród dla wyróżniającego się pianisty konkursów wokalnych.

Jako solistka koncertowała z Orkiestrą Sinfonia Varsovia, Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej oraz z większością orkiestr symfonicznych polskich filharmonii. Współpracowała z takimi dyrygentami jak, m.in. Bassem Akiki, Paweł Przytocki, Mirosław Jacek Błaszczyk, Wojciech Rodek i Rafał Kłoczko. W swoim dorobku ma liczne prawykonania muzyki nowej, eksperymentalnej, nierzadko z wykorzystaniem narzędzi multimedialnych. Jest członkinią Stowarzyszenia Artystycznego „Muzyka Centrum” zrzeszającego wykonawców muzyki współczesnej.

Dokonała premierowych nagrań pieśni Emanuela Kani (DUX 7603) oraz kompletu dzieł – miniatur fortepianowych i pieśni – Kazimierza Lubomirskiego (Kameny, 2019). W 2022r. pianistka wykonała w całości monumentalny cykl Vingt Regards sur L'Enfant-Jésus Oliviera Messiaena. Jest trzecią wykonawczynią tego cyklu w Polsce (po Eugeniuszu Knapiku i Jerzym Godziszewskim) i pierwszą polską kobietą-pianistką, która podjęła się tego wyzwania. Od 2013r. Dominika Peszko pracuje jako nauczyciel akademicki w Katedrze Wokalistyki Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie.

Podczas pracy z pacjentem łączy doświadczenie muzyka z wiedzą i praktyką fizjoterapeuty. Swoją kwalifikacje ciągle zwiększa uczestnicząc w licznych kursach i konferencjach, z których wiodącym jest Ortopedyczna Terapia Manualna wg standardów IFOMPT. Prowadzi w Krakowie własny gabinet FizjoMuz, będący centrum fizjoterapii i terapii manualnej stworzonym specjalnie z myślą o muzykach.